Pacjent też człowiek

Bardzo denerwujące jest notoryczne spóżnianie się lekarzy w szczególnosci dojeżdżających specjalistów. Taki specjalista pracujący w innym miescie np. do godziny 15,oo siłą rzeczy w Swiebodzinie zaczyna przyjmować kilkadziesiąt minut póżniej chociaż pacjenci są rejestrowani własnie na tą przykładową piętnastą. Pacjent do urologa z pełnym pęcherzem ( bo tak mu kazano przyjsć ) ma prawo się zdenerwować. Problem punktualnosci, a własciwie jej braku skutkuje pobieżnym załatwianiem pacjentów , a często - gęsto brakiem jakiegokolwiek badania. Wizyta ogranicza się do przejrzenia wyników badań zleconych przez rodzinnego i wypisania recepty.

Koszmarem jest czekanie w kolejce przed wizytą. Niby numerki, niby umówione godziny, a tymczasem wpycha się wiele osób, bo coś tam, coś tam, bo pojawiają się jakieś osoby niby uprzywilejowane. Straszny bałagan, który już na wstępie nie wzbudza zaufania, a wręcz źle świadczy o prowadzeniu instytucji zajmującej się leczeniem, a przecież tu też wiele zależy od lekarzy i personelu. Raz jednak przydarzyło mi się coś bardzo pozytywnego w tym względzie. Czekałem na wizytę u specjalisty ze dwa miesiące. Przyszedłem nieco wcześniej, ale nie było powodu do stresu. Nikomu nie musiałem spowiadać się na którą jestem godzinę, czy który mam numer. Pani doktor wychodziła bowiem za każdym razem i wyczytywała nazwisko. Wiecie jak przyjemnie pójść do takiej poradni. Inny specjalista już tego nie robił i ludzie siedzieli jak na szpilkach. Może warto zastosować ten bardzo prosty trick zamiast tyle mówić o komunikacji.